Tussen een aantal mindere dagen (met veel regen) belooft het vandaag een redelijk zonnige en warme dag te worden met weinig wind. Daarom zijn we gister richting Zuid-Limburg gereden en hebben geslapen bij ons vaste B&B adresje. Natuurlijk willen we op 'vlinderjacht' en het weer zit inderdaad heel erg mee! Het begint strak blauw, maar al snel verschijnen er (veel) stapelwolken. Gelukkig blijft de temperatuur goed en zien we (erg) veel vlinders. Naast de 'standaard' vlinders, waarbij we bijna struikelen over de ontelbare koevinkjes en bruine zandoogjes, zien we ook drie (!!) koninginnenpages. Allen vrouwtjes en allen eiafzettend. En wat me ook heel erg opvalt, zijn de grote aantallen bruine dikkopjes en kaasjeskruiddikopjes dit jaar: super om te zien!! Het was een heerlijke dag waarvan we met volle teugen hebben genoten: over een paar weekjes nóg een keer!!
3 Comments
Verhaal volgt nog....
Er is weinig zon, het is hooguit 17 graden en het waait behoorlijk. Net als op andere 'minder perfecte' dagen gaan we er toch even op uit. De heideblauwtjes zijn in aantal behoorlijk toegenomen inmiddels. Ze blijven helaas dicht bij de grond (vanwege het weer), wat helaas zorgt voor onrustige foto's. We zien ook een net uit de pop gekropen heideblauwtje. Er zit een mier bij hem. Het is bekend dat de rups aantrekkelijk is voor mieren, met name voor de zwarte wegmier en de akkermier. De rups scheidt een stofje af waar de mieren dol op zijn en zullen de rups dan ook niks doen. Ook wanneer de vlinder uit de pop komt, zijn de mieren niet agressief. Sterker nog: soms lijken ze ook de vlinder tegen vijanden te beschermen. Zou dat hier gebeuren? Hoewel het dus niet ideaal vlinderweer is, zien we ook groot dikkopjes, de eerste geelsprietdikkopjes, heel veel bruine zandoogjes en nog meer grasmotjes. Ook zien we de eerste poppen van de sint-jansvlinder (eindelijk!). Blijkbaar zijn ook de pantserjuffers weer 'op de vleugels', want we zien hier verscheidene exemplaren tussen de vegetatie. En ook de sprinkhanen zijn weer volop 'in beweging' tussen de vegetatie. Normaal ben ik niet zo weg van deze dieren, maar voor deze grote groene sabelsprinkhaan wil ik wel een uitzondering maken. Is ze niet prachtig? Het is nog een nimf (jong dier), in een later stadium. De vleugels zijn al zichtbaar (in de vorm van stompjes); uiteindelijk komen ze tot voorbij de legboor (het dier is dan ongeveer 6 cm lang).
|
NatuurblogAls je goed kijkt, kun je iedere dag iets moois zien
Intens genieten van mooie natuurmomenten. Dat is wat ik doe als ik in de natuur ben én ik probeer die momenten vast te leggen. Je kunt via dit natuurblog meegenieten. Waarom ik geen locaties doorgeef Laatste berichtenArchief
May 2020
Label
All
|